Milonguero stijl
De Milonguero-stijl kreeg zijn naam in 1985 maar heeft voorgangers in de tango van vóór 1960. Na 1985 werd deze stijl opnieuw gedefinieerd en ontstond een eigen vocabulaire voor deze manier van dansen. Kenmerkend is de innig gesloten danshouding. De partners lijken naar elkaar toe te leunen, maar niet zo dat zij zonder die steun zouden omvallen. Ze staan nog steeds hun eigen as.
De bewegingen zijn klein en zacht, te vergelijken met het sluipen van een panter. Voor de milonguero-stijl is een goede technische beheersing van balans en gewichtsoverdracht nodig. De muziek en de interpretatie daarvan krijgen alle aandacht en bepalen het karakter. Het vereist ervaring om de innige verbinding de hele dans vol te houden.
Een variant is de 'apilado-stijl'. Daarin leunen de partners over hun zwaartepunt heen tegen elkaar en delen een gemeenschappelijke as. Deze stijl zie je alleen bij demonstraties door professionele dansers.
Zie voorbeeld onder aan pagina
